over ANKE VELD
ANKE VELD is een tweetalige net-roman die verschijnt terwijl hij wordt geschreven.
ANKE VELD is sinds 1996 een aanwezigheid op het internet, een Neo-Kathedraals auteursprogramma avant la lettre (de Neue Kathedrale des erotischen Elends is pas in september 2004 in het leven geroepen door de eerste Auteur ervan, dv, Beroepsprutser, momenteel een Schim van Zichzelf die slechts moeizaam getolereerd wordt diep in de moerassen van Drieslinter.
Sinds 1996 heeft dv op onregelmatige tijdstippen, op hoogst sensibele wijze steeds alert en responsief op de grillen zijner intuitie, gewerkt aan de virale code van de net-roman ANKE VELD.
Ja, code. Men begint het te 'ontdekken' eindelijk, de Post-Truth van de Fictie dringt eindelijk door tot de weke breintjes achter de Kapitaal Gehoornde Voorhoofden der horden schrijvertjes: literatuur is oneigenlijk gebruik van taal, dus van code, virale programmacode die iets doet met een mens.
Geschreven of gelezen taal is code en code is code, of het nu lettercode of prentjescode of pornocode of liedjescode is. En de literator is een Codewerker, een programmeur onder de andere codewerkers. Jeuh! Brave New World!
Gaan we dan de Auteur als een mier begraven in de productiecyclus van de commerciële code? Ge ziet maar, ge doet maar. Trekt uwe plan!
Soit. ANKE VELD bestaat dus uit virale code die al sinds twintig jaar ligt te sluimeren in de gelinkte databases van het internet. Te wachten op zijn tijd, want, zo wil het de ijzeren Tijdswet van de Nieuwe Kathedraal:
Oei. 'Virale code'. 'Sluimeren'. Euh, moeten wij ons ongerust maken, prutserke, ... euh, ik bedoel, mijnheer de Prutser?
Zeker. Be very much afraid, zoals het adagio van HP Lovecraft ons leert.
Maar niet zozeer om Anke, of om mij of mijn (af)lopende code. Zie, het enige wat de AV-code 'doet' is aflopen en al aflopende de pluriform aflopende tijd van het humaan-beoogde beschrijven. Wat u zou moeten verontrusten is dat ANKE VELD niet alleen verschijnt terwijl ze wordt geschreven, wat er in beschreven wordt gebeurt ook! Tezelfdertijd! A la même fois! Always already!
Aja: ANKE VELD is een anagram.
Aja aja: in de proloog van 'Verval', een cyclus van 10 gedichten met schilderijen van CB die in 2017 zal verschijnen, zit een Geheim! Als ge als eerste het Geheim ontdekt en mij uw ontdekking doormailt (dirkvekemans_at_yahoo.com) krijgt ge een exemplaar van 'Verval' gesigneerd door de Vrouw van mijn Leven en mijzelve cadeau! Zomaar, nog voor het verschenen is!
Isdaniks!
ANKE VELD is sinds 1996 een aanwezigheid op het internet, een Neo-Kathedraals auteursprogramma avant la lettre (de Neue Kathedrale des erotischen Elends is pas in september 2004 in het leven geroepen door de eerste Auteur ervan, dv, Beroepsprutser, momenteel een Schim van Zichzelf die slechts moeizaam getolereerd wordt diep in de moerassen van Drieslinter.
dv 2006 - 'The Author being eaten alive by the Expression of Himself' - photoshop montage van videostills
Sinds 1996 heeft dv op onregelmatige tijdstippen, op hoogst sensibele wijze steeds alert en responsief op de grillen zijner intuitie, gewerkt aan de virale code van de net-roman ANKE VELD.
Ja, code. Men begint het te 'ontdekken' eindelijk, de Post-Truth van de Fictie dringt eindelijk door tot de weke breintjes achter de Kapitaal Gehoornde Voorhoofden der horden schrijvertjes: literatuur is oneigenlijk gebruik van taal, dus van code, virale programmacode die iets doet met een mens.
Geschreven of gelezen taal is code en code is code, of het nu lettercode of prentjescode of pornocode of liedjescode is. En de literator is een Codewerker, een programmeur onder de andere codewerkers. Jeuh! Brave New World!
Gaan we dan de Auteur als een mier begraven in de productiecyclus van de commerciële code? Ge ziet maar, ge doet maar. Trekt uwe plan!
Soit. ANKE VELD bestaat dus uit virale code die al sinds twintig jaar ligt te sluimeren in de gelinkte databases van het internet. Te wachten op zijn tijd, want, zo wil het de ijzeren Tijdswet van de Nieuwe Kathedraal:
alles komt op (haar) tijd.
Oei. 'Virale code'. 'Sluimeren'. Euh, moeten wij ons ongerust maken, prutserke, ... euh, ik bedoel, mijnheer de Prutser?
Zeker. Be very much afraid, zoals het adagio van HP Lovecraft ons leert.
Maar niet zozeer om Anke, of om mij of mijn (af)lopende code. Zie, het enige wat de AV-code 'doet' is aflopen en al aflopende de pluriform aflopende tijd van het humaan-beoogde beschrijven. Wat u zou moeten verontrusten is dat ANKE VELD niet alleen verschijnt terwijl ze wordt geschreven, wat er in beschreven wordt gebeurt ook! Tezelfdertijd! A la même fois! Always already!
Aja: ANKE VELD is een anagram.
Aja aja: in de proloog van 'Verval', een cyclus van 10 gedichten met schilderijen van CB die in 2017 zal verschijnen, zit een Geheim! Als ge als eerste het Geheim ontdekt en mij uw ontdekking doormailt (dirkvekemans_at_yahoo.com) krijgt ge een exemplaar van 'Verval' gesigneerd door de Vrouw van mijn Leven en mijzelve cadeau! Zomaar, nog voor het verschenen is!
Isdaniks!
